Anton, młody chirurg, znalazł się w epicentrum tragedii: ciężko ranny chłopiec i burmistrz miasta zostali przyjęci do szpitala w tym samym czasie.

Zasobów i czasu wystarczyło tylko na jedną operację. Anton bez zastanowienia wybrał dziecko, wierząc, że jego obowiązkiem jest ratowanie tych, którzy mają jeszcze duże szanse na przyszłość.

Chłopiec został uratowany, ale burmistrz zmarł nie czekając na pomoc.

Wiadomość rozeszła się błyskawicznie. Pod naciskiem władz Anton został zwolniony, oskarżony o zaniedbanie.

Jego nazwisko zostało zhańbione, a koledzy unikali kontaktów towarzyskich z nim. Jednak rok później, gdy uratowany chłopiec i jego rodzina stali się znani dzięki dużemu projektowi charytatywnemu, dziennikarze powrócili do historii chirurga.

Opinia publiczna odwróciła się, a nowy gubernator zaproponował Antonowi kierowanie kliniką, przywracając mu dobre imię i sprawiedliwość.