szepcząc, zamarła na progu. W domu panowała cisza, ale z otwartych drzwi salonu dochodziły głosy. Jej przyjaciółka rozmawiała z kimś przez telefon, a w jej głosie słychać było nutę niepokoju i paniki.

Chowając się za rogiem, nasłuchiwała i słyszała, jak jej przyjaciółka nerwowo powtarza jej imię, rozmawiając o niej z tajemniczą osobą.

„Ona nic nie wie… Tak, wszystko idzie zgodnie z planem. Najważniejsze, że się nie domyśla” — wyszeptała jej przyjaciółka. Z każdym słowem gość czuł dreszcz przebiegający wzdłuż jej kręgosłupa. Na początku myślała, że przyjaciółka mówi o jakiejś nieszkodliwej niespodziance, ale intonacja i tajemniczość wzbudziły w niej dziwne podejrzenia.

W końcu zdała sobie sprawę, że zaufanie, którym zawsze obdarzała swoją przyjaciółkę, może być jej największym błędem — za tą rozmową czaiło się coś mrocznego i ukrytego, a być może jej życie od dawna było częścią czyjejś gry, o której nawet nie wiedziała, że w nią gra.