Na weselu bogaci swaci naśmiewali się z biednego ojca panny młodej, a gdy starzec zaczął śpiewać, publiczność zaczęła płakać.

Jego stan był wówczas, jak to się teraz modnie mówi, depresyjny i nie do końca poukładał sobie wszystko w głowie. Dał więc dziewczynie jakieś papiery, podpisał je, a oni go o coś zapytali. Wszystko było we mgle, kiedy ją zostawiłem, pękło mi serce. Każdego dnia łzy mojej córki były mi przed oczami. Jak przyciągnęły ją jej ręce, prosiła go, aby go nie opuszczał, ale jego ojciec nie chciał go opuszczać. Planowałem odebrać go za sześć miesięcy. Potrzebowałam pieniędzy, myślałam, że zarobię, kupię córce prezenty, nowe ubrania, zrobię remont w domu i wtedy wszystko będzie dobrze. Zawsze będą razem. Znajdzie normalną pracę w swoim mieście, wszystko się wyjaśni, ale kiedy wróci, powiedziano mu, że sierociniec jest zamknięty, a dzieci rozesłane do sierocińców po całym kraju.

Nie mógł w to uwierzyć, więc poszedł się dowiedzieć, ale nie jest łatwo znaleźć cele. Kim on jest, tyle o sobie nasłuchał, że sam porzucił dziecko. Podpisał wszystko na papierze i powiedziano mu, że nie mają prawa mu nic mówić. Powinnam była pomyśleć wcześniej, ale teraz nie mogłam nic zrobić. Nieznajomy przyszedł do jego córki i nie mógł jej znaleźć.

Wszystkie pieniądze, które zarobiłem na naprawach, zostały wydane, pocieszałem się nadzieją, że coś się rozwiąże, córka wróci, a w domu wszystko było piękne, kupiłem jej nawet prezenty. Ale czas mijał i nic się nie zmieniło. Przyjaciele opowiedzieli mu później o prawnikach. Zwrócił się do pierwszej napotkanej osoby, wziął od niego pieniądze, ale bez rezultatów. Teraz zrozumiałem, że to oszust, i wtedy mu wierzyłem, aż skończyły się pieniądze. To było ponad 20 lat temu. W Internecie można dziś wiele znaleźć, ale potem po prostu iść i dowiedzieć się wszystkiego na własnych nogach, trzeba też pracować. Tak mijały lata i nadzieja przygasła, aż w końcu na starość wydarzył się cud. Przypadkowo dowiedziałam się, że moja córka żyje i ma się dobrze, a wkrótce wyjdzie za mąż.

zdjęcie zrobione dla ilustracji

Jak się dowiedziałem, historii, która pozwala uwierzyć w cud, znalazłem nad jeziorem telefon. Został rozładowany i właśnie przybył jego ładunek. Wasilij Egorowicz nie miał tak nowoczesnego urządzenia, więc musiał majstrować przy znalezisku, aby znaleźć właściciela. Co dziwne, nie został zablokowany, gdy starszy mężczyzna chodził po ekranie, próbując znaleźć kontakty.
Nadeszła wiadomość. Mimowolnie na niego kliknął i zobaczył zdjęcie dziewczyny. Prawie dostał zawału serca. Miał wrażenie, że jego zmarła żona patrzyła na niego z ekranu, jeden na jednego.

Potem zadzwonił telefon, gospodyni się znalazła, umówiliśmy się na spotkanie. Kobieta chciała podziękować staruszkowi, ten jednak poprosił go o pomoc w znalezieniu informacji o dziewczynie, którą widział przez telefon. Dzięki tej szansie, która nie była przypadkowa, ale najprawdopodobniej pomoc z góry, ojciec odnalazł córkę. Jak się okazało, ktoś przez pomyłkę wysłał to zdjęcie tej kobiecie. Więc nie wierz w żadne cuda, to zostało potwierdzone. To była Yana, jego córka. Wasilij Jegorowicz odbył trudną podróż przez pół kraju, aby po 25 latach ponownie spotkać się ze swoją dziewczyną i oto jest. Ale nie wolno mu wchodzić na próg. Nie potrzebuje tych resztek, ani normalnego jedzenia. Chce tylko zobaczyć się z córką, więc wysłał swatki do kuchni, zostawiając go samego.

Wśliznął się do sali i wziął mikrofon, goście nie od razu zwrócili na niego uwagę, a prezenter niczego nie podejrzewał. Na weselu goście często przebijają się do mikrofonu i to też nie jest zabronione. Starszy mężczyzna zaczął śpiewać, goście umilkli. Rodzice pana młodego już się obudzili i wybiegli na korytarz. Kobieta rzuciła się na scenę, ale mąż ją zatrzymał, wydaje się, że goście nie są przeciwni temu koncertowi. Piosenka była bardzo wzruszająca w tle, jakaś muzyka grała bardzo cicho, ale starzec tego nie potrzebował. Nikt wcześniej nie słyszał tej piosenki. Mój ojciec sam ją skomponował i śpiewał swojej córce, gdy była mała. Kiedy skończył, wszyscy goście płakali, ale tylko panna młoda zorientowała się, kto przed nią stoi. Wzięła mikrofon od ojca

To jest mój tata

  • powiedziała, ocierając łzy.

Nie był ze mną fizycznie, ale zawsze był w moim sercu. Cieszę się, że w takim momencie jest ze mną. Ty

i otarła łzy, a gdy zaczerpnęła tchu, mówiła dalej

nie masz pojęcia, co to dla mnie znaczy

„Dziękuję” – panna młoda przytuliła ojca. Nie mogła powiedzieć nic więcej. Oparła się o jego ramię i płakała. Nawet rodzice pana młodego nie mogli na to spokojnie patrzeć. Mama otarła łzę, a tata poprosił o przygotowanie miejsca dla gościa. Mężczyzna siedział przy stole i on, podobnie jak wszyscy, przez jakiś czas był uczestnikiem tej uroczystości.

Nie dotknąłem jedzenia. Cały czas patrzył na córkę, nie chciał niczego przegapić, chciał jak najwięcej zapamiętać, na jaką wielką piękność wyrosła, podobnie jak jej matka. Znalazłam dobrego męża, po jego twarzy widać, że jest dobry i rodzice go kochają. Chronią synową jak własną córkę. Później doświadczyłem tego boleśnie. Po cichu podszedł do Yany
i wyjął z kieszeni małe pudełeczko. Starannie zapakowane w błyszczący papier do pakowania, widać, że było trochę niedbale, ale z miłością.

Ojciec nie przyszedł z pustymi rękami na ślub córki. To jest od twojej matki

starszy mężczyzna z trudem powstrzymywał łzy

. Pamiętam moją zmarłą żonę. Ta rodzinna pamiątka miała ci zostać podarowana przez twoją matkę, ale

Wasilij Jegorowicz odetchnął, nie dokończywszy zdania, i zrobił pauzę, oddychając szybko, żeby nie płakać.

Obok ciebie, twojej córki

Panna młoda zaczęła rozpakowywać torbę. Goście na szczęście nie zwrócili na nich uwagi. Wasilij Jegorowicz wzdrygnął się niezręcznie, zerknął w bok na swatki, martwiąc się, że teraz go zobaczą i wyrażą swoje skargi na prezent. Pospieszył wręczyć panu młodemu kopertę, jakby szukając wymówki i nie tylko. Pomyśleli o młodym człowieku, uśmiechnęli się i przytulili go mocno, jak ukochaną osobę.

Boże, co za piękność

Matka pana młodego stała w pobliżu i z podziwem patrzyła na naszyjnik. Wasilij nerwowo bawił się tym, zgniatając swoją staromodną marynarkę, naszyjnik też nie był nowoczesny, ale miał wartość Użin, a ze strony matki byli wywłaszczeni, przyszli krewni ze szlachty byli z nimi wszyscy, potem zabrali, a prababcia ukryła ten naszyjnik. Przez wiele lat przechodziła z matek na córki. Tradycja ta została prawie przerwana, ale na czas odnalazł Yanę. Swatka inteligentnie od razu zrozumiała wartość tego naszyjnika, przeprosiła, że ​​swatka została tak niegościnnie przyjęta, ale może nie z powodu drogiego prezentu, związek też się zmienił, ale zrozumiała, jak ważne było dla synowej mieć ojca na weselu.

Yana nosiła ten naszyjnik przy sobie, choć nie pasował do sukni ślubnej, ale był wspomnieniem jej matki

Przykro mi, że to wszystko tak się potoczyło

wtedy ojciec powiedział cicho. I zrobiłbym to, ale moja córka znowu go przytuliła. Dzięki Bogu nie odzyskasz lat na rozwój.

Teraz moja córka czuje się dobrze. Wasilij Jegorevich uspokoił się. Emocji było mnóstwo. Nie chciałem psuć młodym ludziom wakacji swoimi wspomnieniami, po czym spokojnie wyszedł. Dlaczego moja córka tak go potrzebuje, tyle lat żyła bez niego. Najważniejsze, co zrobił, to przekazać jej wartości rodzinne na starość. Wasilij Jegorowicz uspokoił się. Wróciłem też do domu, do starego domu, który od wielu lat nie był remontowany. Naprawy nie miały sensu, tak jak w jego życiu. Żył skromnie samotnie, komunikując się jedynie ze swoimi starymi sąsiadami, którzy stopniowo odchodzili. Nie miał innych krewnych i po chwili mężczyzna usłyszał pukanie do bramy, zanim ją otworzył, poczuł coś, jego serce biło szybko. Kiedy je otworzył, jego córka stanęła przed nim. Wybaczyła mu, ale nie mogła wiedzieć wszystkiego
sytuacje. W sierocińcu dzieci przekonały ją, że została porzucona i nikt inny jej nie potrzebuje. Nikt nie adoptował dziewczynki. Miała złożony charakter. Zamknęła się w sobie i nie chciała się przed nikim otwierać. Dobrze się uczyłem, poszedłem na uniwersytet z ograniczonym budżetem, potem praca, dorosłe życie.

Zawsze chciałam odnaleźć ojca, ale bałam się, że on jej nie potrzebuje. Na szczęście przypadkowo zgubiony telefon pomógł ojcu spotkać się z córką.

Dziękuję wszystkim za uwagę!!

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *