Kiedy młody traktor odwiedził starszą panią sąsiadki, cała wioska zaczęła szeptać. Nikt nie mógł zrozumieć, dlaczego facet, który dopiero niedawno przeprowadził się do ich małej wioski, stale odwiedzał swoją samotną babcię Varvarę.

Szczególnie zaciekawiona była sąsiadka, ciocia Nina. Zauważyła, że ​​kierowca traktora Iwan codziennie po pracy przyjeżdża do starszej kobiety, co oczywiście nie mogło pozostać przez nią niezauważone.

Któregoś dnia, kiedy Iwan ponownie przyjechał do Varwary, Nina zdecydowała, że ​​czas dowiedzieć się, co się tam dzieje.

Cicho podkradła się do płotu i nie mogąc powstrzymać ciekawości, zajrzała przez szczelinę. Ale to, co zobaczyła, sprawiło, że ze zdziwienia otworzyła usta. W domu, pośrodku pokoju, stał stary, ale doskonale zachowany akordeon, na którym Iwan i Varwara grali razem i śpiewali pieśni ludowe.

Okazało się, że babcia Varvara była kiedyś słynną akordeonistką, ale po śmierci męża porzuciła swoje hobby. Iwan przypadkowo dowiedział się o tym i zaprosił swoją babcię, aby przypomniała sobie swoją młodość. Codziennie po pracy przychodził do niej, a oni razem się bawili i śpiewali, wnosząc z powrotem do jej domu dźwięki muzyki i radości. Nina, zdumiona tym, co zobaczyła, zdała sobie sprawę, że jej podejrzenia były całkowicie daremne. Zamiast tajemnicy zdradziła historię życzliwości i szacunku dla starszego pokolenia.

Po tym incydencie plotki we wsi szybko ucichły, a sama Nina często zaczęła odwiedzać Varvarę, aby słuchać ich wspólnych występów. Iwan stał się prawdziwym przyjacielem swojej babci i odtąd jego wizyty były postrzegane nie jako coś dziwnego, ale jako prawdziwy przykład szczerej i czystej relacji międzyludzkiej.