Doktor Anna, która pracuje w sierocińcu, jest przyzwyczajona do różnych historii opowiadanych jej przez dzieci. Kiedy jednak pewnej nocy podeszła do niej sześcioletnia sierota Masza, mocno ściskając jej dłoń i szepcząc:

„Przychodzą do nas w nocy i robią coś dziwnego”, Anna nie mogła pozostać obojętna. W oczach dziewczyny był taki strach, że lekarzowi zrobiło się zimno w środku.

Postanowiła dowiedzieć się, co dokładnie przeraża dziecko i inne dzieci w sierocińcu.

Następnego dnia Anna zaczęła uważnie przesłuchiwać pozostałe dzieci, ale wszystkie albo zamykały się w sobie, albo udawały, że nic się nie dzieje.

To tylko zwiększyło jej niepokój. W nocy postanowiła czuwać w schronisku, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku. Bliżej północy, gdy w domu zapadła cisza, Anna zauważyła, że ​​w jednym z korytarzy zapaliło się światło i słychać było stłumione kroki.

Podążając za dźwiękami, Anna dotarła do jednej z sypialni, w której spały maluchy. Wchodząc do środka, zamarła z przerażenia: w pobliżu łóżeczek dziecięcych stało kilka osób w białych fartuchach, które najwyraźniej nie należały do ​​personelu sierocińca. Zrobili coś dzieciom, wstrzykując im dziwne leki. Jeden z mężczyzn, zauważając Annę, podbiegł do niej, ona jednak zdołała wybiec z pokoju i wezwać pomoc. Incydent ten stał się powodem szeroko zakrojonego śledztwa.

Okazało się, że za nocnymi wizytami stoi grupa lekarzy, którzy przeprowadzali nielegalne eksperymenty na dzieciach, potajemnie pracując na zlecenie organizacji cieni. Śledztwo wywołało ogromne oburzenie, osoby zaangażowane w sprawę zostały aresztowane, a dzieci przeniesione do innego sierocińca. Masza i pozostali w końcu byli bezpieczni, a Anna, zszokowana ujawnioną prawdą, obiecała, że ​​zawsze będzie chronić swoje małe podopieczne przed wszelkimi zagrożeniami.