Katya, skromna i piękna dziewczyna, od dzieciństwa żyła pod jarzmem okrutnego ojczyma. Po śmierci matki traktował ją jak niepotrzebne obciążenie, a im była starsza, tym bardziej się irytował.

Marzył o tym, żeby się jej pozbyć, a pewnego dnia, gdy do wsi przybył bogaty rolnik, jego ojczym znalazł wyjście. „Potrzebujesz młodej i silnej żony?” – zapytał rolnika z uśmiechem, sugerując umowę.

Znany ze swoich pieniędzy i koneksji rolnik przemyślał to i wkrótce się zgodził, oferując dziewczynie pokaźną sumę. Nie myśląc o konsekwencjach, ojczym przyjął pieniądze i dosłownie sprzedał Katię.

Katię zabrano na farmę bez jej zgody i myślała, że ​​czeka ją niewolnicze życie. Ojczym, mając pieniądze w rękach, był z siebie zadowolony, wyobrażając sobie, że rolnik wziął ją do ciężkiej pracy lub za żonę. Jednak kilka tygodni później usłyszał plotki, które krążą po wsi. Okazało się, że rolnik, który dawno stracił rodzinę, nie szukał żony ani pracownika. Kupił Katyę nie po to, żeby ją wykorzystać czy poślubić, ale dlatego, że miał inny cel.

Kiedy ojczym przypadkowo usłyszał, że rolnik zabrał Katię, aby stała się legalną spadkobierczynią jego ogromnej fortuny, zbladł. Zdał sobie sprawę, że nie sprzedał jej w niewolę, ale życie, o którym mogła tylko marzyć. Rolnik, widząc w Katii dobre serce i silny duch, nie tylko pozostawił jej swój majątek, ale także traktował ją z szacunkiem i troską, jak córkę, której nigdy nie miał.

Ojczym, żałując swojej chciwości i okrucieństwa, zdał sobie sprawę, że stracił nie tylko pieniądze, ale także możliwość zbudowania normalnej relacji z pasierbicą, której teraz już nigdy nie będzie mógł przywrócić do swojego życia.