Posprzątasz po mojej mamie i siostrze! — Jej mąż powiedział Katii, jakby to był jej domyślny obowiązek. Patrząc na jego arogancką twarz, Katia zdała sobie sprawę, że nie ma sensu dłużej tego tolerować.

Zawsze spełniała wszystkie żądania teściowej i szwagierki, pozostając w cieniu ich kaprysów i roszczeń. Ale teraz, zmęczona niekończącymi się upokorzeniami, zdecydowała, że nadszedł czas, aby działać.

Katia w milczeniu skinęła głową, jakby przystała na jego warunki, ale miała własny plan.

Następnego dnia niespodziewanie wyjechała, mówiąc, że ma „pilną sprawę” i zostawiła teściową, szwagierkę i męża samych z obowiązkami domowymi. Kilka dni później, bez jej stałej pomocy, dom zamienił się w prawdziwy chaos:

rzeczy były rozrzucone wszędzie, kuchnia była pełna brudnych naczyń, a teściowa, nieprzyzwyczajona do takiego bałaganu, była na skraju histerii. Kiedy Katia wróciła, powitały ją łzy teściowej i zmieszanie męża. Teściowa, która zawsze domagała się uwagi i opieki, szlochała, gdy zdała sobie sprawę, ile pracy Katia włożyła w rodzinę. Mąż po raz pierwszy zdał sobie sprawę, że jego stosunek do żony był niesprawiedliwy i że będzie musiał przemyśleć swoje zachowanie.