Ćwierć wieku po wojnie czołg z wyraźnie widocznym numerem taktycznym 12 został znaleziony zakopany w głębokim lesie. Włazy były zamknięte, a w boku znajdowała się ziejąca dziura. Po otwarciu pojazdu na miejscu mechanika-kierowcy znaleziono szczątki młodszego lejtnanta-czołgisty.

Miał nagan z jednym nabojem i schowek, a w schowku — mapę, zdjęcie ukochanej dziewczyny i niewysłane listy.6_wynik_125 Październik 1941.

Witaj, moja Wario, nie, nie spotkamy się. Wczoraj w południe rozbiliśmy kolejną hitlerowską kolumnę. Hitlerowski pocisk przebił boczny pancerz i eksplodował w środku. Kiedy prowadziłem samochód do lasu, Wasilij zginął. Moja rana jest okrutna.

Pochowałem Wasilija Orłowa w brzozowym zagajniku. Było jasno. Wasilij umarł, nie zdążywszy powiedzieć do mnie ani słowa, nie dając nic swojej pięknej Zoi i białowłosej Mashence, która wyglądała jak mniszek lekarski w puchu.

Tak zostałem sam z trzech cystern. Wjechałem do lasu. Noc minęła w agonii, straciłem dużo krwi. Teraz z jakiegoś powodu ból, palący całą klatkę piersiową, ustąpił, a moja dusza jest spokojna.

Szkoda, że nie zrobiliśmy wszystkiego. Ale zrobiliśmy wszystko, co mogliśmy. Nasi towarzysze będą ścigać wroga, który nie może chodzić po naszych polach i lasach. Nigdy bym tak nie żył, gdyby nie ty, Waria. Zawsze mi pomagałaś: na Khalkhin-Gol i tutaj.

Myślę, że w końcu ten, kto kocha, jest milszy dla ludzi. Dziękuję, moja droga! Człowiek się starzeje, ale niebo jest zawsze młode, jak twoje oczy, w które można tylko patrzeć i podziwiać.

One nigdy się nie zestarzeją, nigdy nie wyblakną.

Czas minie, ludzie wyleczą swoje rany, ludzie zbudują nowe miasta, wyhodują nowe ogrody. Nadejdzie inne życie, będą śpiewane inne pieśni. Ale nigdy nie zapomnij piosenki o nas, o trzech tankowcach.

Wyhodujesz piękne dzieci, nadal będziesz kochać, a ja jestem szczęśliwy, że zostawiam cię z wielką miłością do ciebie.

Twój Iwan Kołosow