Vika, nie możesz sobie wyobrazić, nie ma tam Internetu, ale on się tam spieszy! Chce kupić dom. Nie, oczywiście, nie mam nic przeciwko temu milionowi, niech go wyda.

Ale on naprawdę chce się tam przeprowadzić” – poskarżyła się Sofia swojej przyjaciółce przez telefon. — Vintage, wieś, fajnie? Czy w ogóle mnie słyszysz? Mówi. że NA — Z — WSZYSTKIM. Wszystko zostanie tam przetransportowane.

A tam, jak mówią, nie ma nawet zasięgu telefonu komórkowego. Nie opłaca się instalować wieży, populacja wynosi 1,5 osoby na kolejne 50 kilometrów.

Co? Filmy na YouTube i Zen? Vika, postradałeś zmysły? Jak to opublikuję? Z ciekawości zadzwoniłem do dostawcy, zainstalowanie tam anteny jest niemożliwe. Nawet jeśli przybijesz go do szczytu 30-metrowej sosny. Setki kilometrów jest tajga, sygnał zaginął.

Cześć. Nazywam się Evgeniy. To jest część 1 opowiadania fantasy „Na zawsze na pustyni”. Można powiedzieć, że jest to dalszy rozwój wydarzeń z historii „Jak Fedya został wyrzucony ze społeczeństwa”.

Sofia rozłączyła się, nie mogąc już rozmawiać ze swoją przyjaciółką. Vika nadal nie rozumiała, że ​​​​to wszystko jest poważne i wydawało się, że na zawsze. W przeciwnym razie dlaczego jej mąż miałby spłacać pracę i sprzedawać swoje trzypokojowe mieszkanie w mieście?

Kobieta spacerowała ze zdziwieniem po swoim przytulnym mieszkaniu po kosztownym remoncie. Nie mogąc tego znieść, zadzwoniła do żony: Fedya, gdzie jesteś?… Po co nam generator diesla?… Nie ma tam linii energetycznej? Och, zgroza… Nie bój się, przestań panikować? Czy wszystko będzie działać na generatorze?

Sofia jako pierwsza ponownie się rozłączyła.