Marina była już niedaleko drzwi, gdy usłyszała cichą rozmowę jej męża Igora z jego matką, teściową Tamarą Pawłowną.

Głos Igora był napięty, a słowa teściowej brzmiały jak rozkaz: „Masz milczeć, nikt nie powinien wiedzieć”. Marina zamarła, słuchając każdego słowa.

Rozmowa dotyczyła ich rodziny i choć szczegóły były niejasne, wychwyciła zdanie, które sprawiło, że jej serce zabiło mocniej: „Jeśli Marina się dowie, wszystko się zawali”.

Tej nocy Marina nie mogła spać. W jej głowie krążyły myśli o tym, co ukrywa jej mąż i teściowa. Dręczył ją niepokój, a podejrzenia trawiły jej duszę. Decydując się nie pozostać dłużej w ciemności, następnego dnia podjęła desperacką decyzję – podążać za Tamarą Pawłowną. Zwykle teściowa wychodziła rano z domu pod pretekstem spaceru lub zakupów, ale Marina czuła, że ​​kryje się za tym coś więcej.

Około południa, gdy Tamara Pawłowna jak zwykle wyszła z domu, Marina, zachowując dystans, cicho poszła za nią. Teściowa szła swoją zwykłą drogą na rynek, ale nagle skręciła w cichą uliczkę prowadzącą do starego, opuszczonego domu na obrzeżach miasta. Wchodząc do domu, Tamara Pawłowna zniknęła w środku. Marina, wstrzymując oddech, podeszła bliżej i wyjrzała przez okno. Tam, w półmroku pokoju, zobaczyła teściową rozmawiającą z mężczyzną, którego Marina nie rozpoznała. Jego twarz była surowa i wyglądał, jakby był pogrążony w jakiejś ważnej dyskusji.

Marina wróciła do domu, oszołomiona tym, co zobaczyła. Kiedy Igor wrócił wieczorem z pracy do domu, nie mogła ukryć wzruszenia. Wkrótce stało się jasne, że mężczyzna był starym znajomym rodziny, który wiele lat temu pomógł Tamarze Pawłownej rozwiązać poważne problemy finansowe. Ukrywała to, bojąc się, że prawda zniszczy jej związek z Igorem. Dowiedziawszy się prawdy, Marina poczuła ulgę, ale posmak tajemnicy skrywanej przez teściową pozostał na długo, a zaufanie między nimi nie było już takie samo jak wcześniej.