Marina była w siódmym miesiącu ciąży, gdy pewnego wieczoru do jej drzwi zapukał mężczyzna. Wyglądał na wyczerpanego, brudnego i przestraszonego. Mężczyzna poprosił o pomoc, prosząc o schronienie chociaż na jedną noc.

Nie wiedziała kim jest, ale jego desperackie spojrzenie i brak strachu przed nieznanym skłoniły ją do wpuszczenia go do środka. Marina nie mogła sobie nawet wyobrazić, że ten nieznajomy był zbiegłym więźniem.

W nocy, gdy Marina już spała, z jej mieszkania dobiegł głośny krzyk, który wstrząsnął całym wejściem. Zaniepokojeni i przestraszeni sąsiedzi szybko zebrali się pod jej drzwiami. Zaczęli do niej pukać i wołać, ale nikt nie otwierał. Mężczyźni w panice postanowili wyważyć drzwi, obawiając się o życie kobiety i jej dziecka.