Bogata kobieta, mająca chorą córkę, zdecydowała się na odważny krok i zatrudniła jako nianię młodą sierotę, niedawno zwolnioną z więzienia.

Wszyscy próbowali ją od tego odwieść, ona jednak czuła, że ​​dziewczyna szczerze chce pomóc i miała nadzieję, że uda jej się znaleźć wspólny język z córką.

Któregoś dnia, wracając wcześniej niż zwykle do domu, kobieta zastała wzruszające zdjęcie: jej córka, zawsze powściągliwa i bojąca się obcych, siedziała w objęciach z nianią i cicho się śmieła.

Dziewczyna opowiadała swoje historie, a dziecko po raz pierwszy od długiego czasu wyglądało na szczęśliwe. Bogata kobieta stanęła w drzwiach, zszokowana tym, jak szybko sierota znalazła podejście do córki. Uświadomiła sobie, że dokonała właściwego wyboru, ufając nie cudzej przeszłości, ale dobroci swego serca.