Anna, młoda i piękna dziewczyna, była zmuszona podjąć desperacki krok, aby uratować rodziców przed długami i ruiną. Jedynym wyjściem było dla niej małżeństwo ze starszym, ale bardzo bogatym mężczyzną, który od dawna okazywał oznaki zainteresowania.

Rozumiała, że ​​nie robiła tego z miłości, ale poczucie obowiązku wobec rodziców było silniejsze. Sam ślub minął szybko i spokojnie, a potem nadeszła noc poślubna.

Anna była zdenerwowana, gdy stała przed lustrem w swojej sypialni w nowym domu. Jej myśli krążyły pomiędzy strachem a determinacją, by zaakceptować swój los. Do pokoju wszedł jej mąż, starszy, ale silny i pewny siebie mężczyzna. Wyglądał niezwykle poważnie. Anna spodziewała się jakichkolwiek słów, ale nie tego, co usłyszała. Mężczyzna usiadł obok niej i biorąc ją za rękę, powiedział: „Anno, jest jedna rzecz, o której powinnaś wiedzieć…”

Anna zamarła, jej serce zaczęło bić szybciej. Mąż powiedział, że wiele lat temu miał młodą miłość, która urodziła mu córkę, ale w związku nie wyszło i rozstali się. Próbował odnaleźć córkę, lecz wszelkie ślady zaginęły. Anna słuchała ze zdziwieniem, próbując zrozumieć, dlaczego jej to teraz powiedział. A potem wypowiedział słowa, które wywróciły jej świat do góry nogami: „Anno, długo szukałem mojej córki i teraz wiem, kim ona jest… Jesteś moją córką”.

Te słowa sprawiły, że zamarła. Wszystko wydawało się niewiarygodne i niemożliwe. Anna nie mogła uwierzyć, że mężczyzna, za którego wyszła, był jej ojcem, którego nigdy nie znała. Matka nigdy nie mówiła o ojcu i zawsze myślała, że ​​umarł dawno temu. Szok i przerażenie ogarnęły ją, gdy uświadomiła sobie, że całe jej życie zostało zbudowane na kłamstwie. Mężczyzna, widząc jej reakcję, zdał sobie sprawę, że nie może dalej żyć w tym oszustwie. „Nie mogę być twoim mężem, Anno. Teraz, gdy znam prawdę, chcę, żebyś była bezpieczna i szczęśliwa – powiedział, puszczając jej rękę.