Nina stała w kuchni i myła podłogę, gdy nagle usłyszała, jak jej teściowa rozmawia z kimś przez telefon.

Z jej słów wynikało, że Oleg, mąż Niny, wziął sobie kochankę i wszyscy o tym wiedzieli oprócz niej.

Ból i upokorzenie przytłoczyły ją — Nina nie mogła uwierzyć, że mężczyzna, z którym dzieliła życie przez pięć lat, zdradził jej zaufanie. Postanowiwszy porozmawiać o tym z matką męża, liczyła na wsparcie, ale słowa teściowej były dla niej prawdziwym ciosem.

• Twoja sprawa — myć podłogi, a nie o kochankach jej męża oburzony, — zimno powiedział teściowa, patrząc na Ninę. — On jest mężczyzną, on może. Najważniejsze — utrzymać dom w porządku i dbać o siebie. Wszystko inne to nie twoja sprawa.

Nina zamarła. Te słowa, wypowiedziane z całkowitą obojętnością, przeszyły ją na wskroś. Spodziewała się współczucia, zrozumienia, ale zamiast tego otrzymała cios zdrady z drugiej strony. Jej teściowa, którą zawsze szanowała, okazała się nie tylko świadoma, ale uważała to za normę. W Ninie narastała złość, ale nie mogła wydusić z siebie ani słowa. W tym momencie zdała sobie sprawę, że jej rola w tej rodzinie była postrzegana przez nich jedynie jako służąca.

Coś jednak zmieniło się w Ninie. Zamiast zaakceptować taką niesprawiedliwość, jakiej oczekiwała jej teściowa, obudziło się w niej poczucie godności. Zdała sobie sprawę, że nie pozwoli już nikomu na poniżanie jej. W ciszy tej kuchni Nina podjęła decyzję — nie będzie żyć tak, jak jej kazano i wkrótce pokaże wszystkim, że jej życie należy tylko do niej.