Diana zawsze była silną i niezależną dziewczyną, pomimo trudności, jakie ją spotkały.

Po śmierci matki jej ojciec Aleksander ożenił się z kobietą o imieniu Ludmiła. Macocha od samego początku nie lubiła Diany, uważając ją za ciężar.

Kiedy jej ojciec poszedł na zmianę, Ludmiła stała się jeszcze bardziej okrutna i wybredna, wymyślając nowe sposoby na złamanie ducha dziewczynki.

Któregoś dnia, kiedy Aleksander wyszedł na kolejną zmianę, Ludmiła zdecydowała, że ​​czas raz na zawsze pozbyć się Diany. Niedawno we wsi pojawiła się grupa mężczyzn, zwolnionych z więzienia i tymczasowo osiedlających się w opuszczonej łaźni na obrzeżach wsi. Ludmiła wiedziała, że ​​ci ludzie są bezwzględni i niebezpieczni, i myślała, że ​​znajdą zastosowanie dla młodej dziewczyny.

Pewnego wieczoru, kiedy Diana wróciła z pracy do domu, macocha powiedziała jej chłodno:

• Dziś spędzasz noc w łaźni. Tam czekają ludzie, którzy potrzebują pomocy i ty musisz im pomóc.

Diana próbowała sprzeciwić się, ale Ludmiła była nieugięta. Z ciężkim sercem dziewczyna udała się we wskazane miejsce. Zbliżając się do łaźni, usłyszała niegrzeczne męskie głosy i poczuła zimno przebiegające po plecach. Ale strach jej nie paraliżował, wręcz przeciwnie, obudził w niej determinację do walki.